Gleby
Województwo śląskie odznacza się zróżnicowaną pokrywą glebową, co jest bezpośrednim odzwierciedleniem znaczącego zróżnicowania podłoża geologicznego, rzeźby terenu, szaty roślinnej, warunków wodnych i klimatycznych na obszarze jednostki administracyjnej.
Na terenach rolnych przeważają gleby brunatne i płowe, jak również gleby bielicowe i rdzawe. Mniejszy jest udział rędzin, czarnych ziemi i mad rzecznych. Uprawiane są również żyzne czarnoziemy, a śladowy udział mają najmniej korzystne dla rolnictwa gleby torfowe, murszowe i rędziny.
W lasach dominują natomiast gleby bielicowe i rdzawe, natomiast mniejszy udział mają gleby brunatne, płowe i rędziny. Jeszcze rzadziej spotykane są gleby torfowe, murszowe i limnowe.
Odmienny stosunek powierzchni poszczególnych typów gleb w lasach i na terenach rolnych wynika z faktu, iż od wieków intensyfikowano działalność rolniczą na glebach żyznych – stąd większy udział żyznych gleb brunatnych na terenach rolnych, a przewaga lasów na mało żyznych glebach bielicowych.
W województwie śląskim znaczący jest udział gleb pochodzenia sztucznego – gleb technogenicznych. Z uwagi na niejednorodną genezę (poszczególne gleby antropogeniczne powstały w wyniku różnych aktywności człowieka) mogą to być zarówno gleby wyjątkowo ubogie, jak i silnie zanieczyszczone, albo żyzne i relatywnie czyste. Zajmują około 10% powierzchni województwa, a najwięcej jest ich w środkowej części regionu.
Profil glebowy mady rzecznej w dolinie Rudy, fot. A. Wrońska, archiwum UMWSL
