Cieszyńskie Pogórze

Obszar chronionego krajobrazu Cieszyńskie Pogórze został utworzony w 2007 r. w celu ochrony wyróżniającego się pagórkowatego krajobrazu o znaczących walorach estetycznych i zróżnicowanych ekosystemach, pełniących funkcję korytarzy ekologicznych o znaczeniu lokalnym i ponadlokalnym. Powierzchnia obszaru wynosi 830,30 ha. Obszar ten obejmuje tereny zlokalizowane we wschodniej części miasta Cieszyn. Przeważają tu tereny rolne, wśród których dominują pola uprawne oraz łąki i pastwiska. W krajobrazie rolniczym występuje zabudowa mieszkaniowa jednorodzinną i zagrodowa, a miejscami gospodarcza. Mozaikę terenów rolnych uzupełniają niezwykle cenne przyrodniczo i atrakcyjne krajobrazowo tereny leśne i zadrzewione, wśród których na szczególną uwagę zasługują porastające wąwozy fitocenozy grądowe. Największą powierzchnią wyróżnia się zlokalizowany we wschodniej części obszaru fragment Lasu Bielowiec, w którym występują lasy wyżynne świeże i lasy łęgowe. Do gatunków przeważających w drzewostanie należą dąb, jesion i olsza. Istotną funkcję korytarzową odgrywają doliny potoków Boguniówka, Krośnianka, Bielowiec, Bobrówka i Sarkandrowiec (szczególnie z uwagi na występowanie w obszarze chronionego krajobrazu drogi ekspresowej S52). Atrakcją florystyczną tego terenu jest typowa dla pogórza ciezynianka wiosenna. Zaspokajanie potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem możliwe jest m.in. dzięki obszarom leśnym, ale także poprzez przebiegającą przez obszar Beskidzką Drogę św. Jakuba czy trasę spacerowo-widokową.

Zobacz:

Cieszyńskie Pogórze w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody (CRFOP)