Korytarze dla ryb (ichtiologiczne)

Korytarze ekologiczne dla ryb (ichtiofauny) zostały wyznaczone w województwie śląskim w oparciu o historyczne szlaki migracji ryb wędrownych dwuśrodowiskowych (diadromicznych) oraz wędrownych ryb jednośrodowiskowych (potamodromicznych), przy założeniu, że wyznaczony korytarz w przyszłości powinien zapewnić możliwość przemieszczania się wszystkim rodzimym organizmom, zarówno tym aktualnie występującym, jak i tym przewidzianym do restytucji.

Obszary węzłowe – ostoje ichtiofauny – zostały wyznaczone w granicach całych zlewni. W obrębie wyznaczonych ostoi ichtiofauny zostały dodatkowo określone obszary rdzeniowe zapewniające warunki niezbędne do przetrwania cennych gatunków ryb, a zwłaszcza komunikację ekologiczną w obrębie ostoi oraz miejsca potrzebne do odbycia tarła, a także rozwoju i wzrostu wszystkich stadiów wiekowych tych gatunków.

Ze względu na rangę korytarzy ekologicznych dla ichtiofauny wyróżniono korytarze ichtiologiczne o znaczeniu ponadregionalnym (międzynarodowym), wykraczające poza granice województwa lub wykorzystywane przez gatunki zagrożone w skali globalnej (europejskiej) oraz o znaczeniu regionalnym, mieszczące się w granicach województwa śląskiego, wykorzystywane przez gatunki zagrożone w skali regionalnej. Dla ichtiofauny województwa śląskiego ponadregionalne korytarze ekologiczne to przede wszystkim korytarze rzeczne łączące wody powierzchniowe Górnego Śląska z Morzem Bałtyckim (Odra i Wisła) oraz Morzem Czarnym (potok Czadeczka, należący do zlewni Dunaju).

Rzeczne korytarze ekologiczne w województwie śląskim są pofragmentowane różnymi strukturami barierowymi, całkowicie blokującymi lub ograniczającymi migracje organizmów wodnych. Najczęściej występujące przegrody fragmentujące częściowo ciągłe korytarze ekologiczne, to: pojedyncze progi i stopnie regulacyjne o wysokości powyżej 0,3 m, systematyczne zabudowy progami lub stopniami o wysokości powyżej 0,2 m oraz zapory przeciwrumowiskowe. Ograniczająco na możliwość bytowania i przemieszczania się ryb wpływają również inne budowle regulacyjne oraz zanieczyszczenie wód.

Mapa. Korytarze ichtiologiczne w województwie śląskim

Źródło (mapa): Romańczyk i in. 2015. Opracowanie ekofizjograficzne do Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego. Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, Katowice, ss. 662 (msk.)