Stanowiska dokumentacyjne
Stanowiskami dokumentacyjnymi są niewyodrębniające się na powierzchni lub możliwe do wyodrębnienia, ważne pod względem naukowym i dydaktycznym, miejsca występowania formacji geologicznych, nagromadzeń skamieniałości lub tworów mineralnych, jaskinie lub schroniska podskalne wraz z namuliskami oraz fragmenty eksploatowanych lub nieczynnych wyrobisk powierzchniowych i podziemnych. Szczególny charakter regionu wynikający zarówno z warunków naturalnych (duże zróżnicowanie geologiczne), jak i z jego gospodarczego wykorzystywania na przestrzeni kilkuset lat sprawia, iż występuje w nim wyjątkowo dużo ciekawych obiektów kwalifikujących się do objęcia tą formą ochrony. Nieczynne wyrobiska i odsłonięcia warstw skalnych (pozostałość po powierzchniowej eksploatacji kruszców), naturalne wychodnie skał, a nawet niektóre hałdy to potencjalne stanowiska dokumentacyjne. Niestety ciągle nie docenia się ich wartości naukowych, dokumentacyjnych i dydaktycznych, co ujawnia się w niewielkiej liczbie miejsc uznanych za stanowiska dokumentacyjne.
Dotychczas ochroną objęto wyrobiska i kamieniołomy oraz naturalne wychodnie i odsłonięcia, a także trzy jaskinie, w łącznej liczbie 16 stanowisk dokumentacyjnych.
Zobacz:
